Contextueel pastoraat is de benaming van een praktijktheorie en een methodiek ten behoeve van pastoraat en geestelijke zorg die op gelijkwaardige wijze gebruik willen maken van theologische en van filosofische, psychologische en systemische inzichten. Het relationeel-ethische werk van Ivan Boszormenyi-Nagy is daarbij richtinggevend. Andere bronnen van inspiratie zijn het dialogische werk van Martin Buber en de ethische positie van Emmanuel Levinas. Aan de orde komen o.a. de volgende vragen: hoe werkt loyaliteit binnen families en daarbuiten? Hoe kunnen schuld en verdienste soms generaties lang doorwerken? Wat kan in het pastoraat worden gedaan om mensen hierin bij te staan? Andere thema's die we bespreken zijn: het recht om te geven en te ontvangen, transgenerationele solidariteit, individuatie in verbondenheid en afbakening. De attitude van meerzijdig gerichte partijdigheid geldt als grondhouding voor de pastor.